maandag 5 september 2016

De schoolbanken weer in....

 




Ik ben niet zo'n kletser, meer een denker.
Ik denk altijd heel wat af.
Vooral nu ik van 's-ochtends vroeg tot 's-avonds laat in het huis aan het schuren, plamuren en kalkverven ben.
Alle vijf de slaapkamers en overloop/voorzolder heb ik in de kalkverf staan.
Alle deuren, ramen en kozijnen zijn daar ook door mijn man geverfd en inmiddels ligt daar de rustiek eiken vloer ook in.
 
Nu we naar de benedenverdieping gaan om te verven en te kalken, gaat het opschieten.
Dit is nog een hele oppervlakte, maar het einde komt in zicht.

 
Misschien voelen jullie hem al aankomen, want ik zou mezelf niet zijn als ik daarna niet opzoek zou gaan naar een andere uitdaging.
 
Daar heb ik veel over nagedacht en die uitdaging ligt voor mij bij de tuin die aangelegd moet worden en de pluktuin die ik wil gaan opzetten. Deze pluktuin wil ik combineren met de workshops die ik ga geven in mijn atelier als bloemstylist.
 
Echter geen van ons beiden heeft voldoende kennis in huis om een grote tuin en pluktuin aan te leggen en te onderhouden.
Bovendien hebben we geen kale bouwkavel, maar een kavel waar veel onkruid en slecht gras op staat en die op sommige plekken nog overwoekerd is omdat er jaren niks aan de toenmalige tuin is gedaan. Dan woekeren braamstruiken en onkruid wel door.







Ook de boomgaard en de vele bomen vragen de nodige kennis wat betreft snoeien.




 
 Je moet dus kennis hebben van planten, maar ook van grondbewerking, bodemkennis, bemesting en onderhoud, wil je hier een tuin aanleggen en onderhouden.
 
Nou kunnen wij dit allemaal uitbesteden, maar waarom zou ik zelf deze kennis niet vergaren?
 
En daarmee was de nieuwe uitdaging geboren!
Want deze week ga ik beginnen met de opleiding Vakbekwaam Hovenier.
Een 3-jarige opleiding die ik in de avonduren ga volgen.
Waarbij ik mij in het derde leerjaar wil gaan specialiseren in tuintekenen/tuinontwerpen.
 
Tijdens deze opleiding vergaar ik zelf de kennis om onze eigen tuin te ontwerpen, aan te leggen en te onderhouden. En kan ik mijn  eigen pluktuin aanleggen.
Een nieuwe uitdaging waar ik enorm veel zin in heb.


 Bovenstaand stuk grond met alleen maar onkruid en gras, moet mijn pluktuin gaan worden.

 
 Hier kijk je straks vanuit de pluktuin naar ons huis.


Inmiddels is er ook een andere uitdaging bij ons komen wonen: Yara!


 

Een heerlijk, enthousiaste en vrolijke Mechelse Herder pup met pit, die ook de nodige aandacht en uitdaging nodig heeft.
Ze is inmiddels al helemaal gewend aan ons, is zindelijk en weet al precies dat ze moet gaan slapen als wij naar bed gaan en uit de bench mag als onze wekker afgaat. Ze slaapt dus al lekker door en leert heel snel!




 

Wat is ze in die ene week tijd dat ze nu bij ons is al gegroeid.
Ze is nog maar 9 weken oud, maar lijkt op de foto's al veel groter.

 
Deze week ga ik met haar ook starten met de puppycursus.
Vervelen doe ik mij dus voorlopig niet!!
 
Een fijne week gewenst.
 
Lieve groet, Hilgonda
 
 


dinsdag 2 augustus 2016

Een wens die uitkomt

 
 
Als kind wilde ik al heel graag een hond. Maar die wens was bij mijn ouders niet wederzijds.
En dan niet een klein hondje, maar wel een grote hond.
Een herdershond is altijd mijn favoriet geweest.
Een mooi, intelligent en krachtig dier met pit.
 
Nu wij vrijstaand wonen met veel grond rondom ons huis, hebben we de ruimte voor een herdershond die veel beweging nodig heeft.
Bovendien wilden we een hond die goed is voor het gezin, maar ook waaks is, wat ons heeft doen besluiten om voor een Mechelse herder te kiezen.
 

 
 
De Mechelse herder wordt tegenwoordig vaak als politiehond gebruikt, omdat hij intelligent, moedig, leergierig en niet snel van zijn stuk te krijgen is.  Dus een prima waakhond.
 
Vanavond was het zover en hebben we een pup uitgezocht.
Wat een dropje, hè !!
We hebben haar al helemaal in ons hart gesloten.
Ze is inmiddels 4 weken oud, dus we moeten nog 4 weken wachten voor we haar kunnen ophalen.
 
Nog mooi de tijd om een leuke naam te bedenken, want daar zijn we nog niet helemaal over uit.
 
 
Een fijne vakantietijd gewenst!
 
Lieve groet, Hilgonda





 


maandag 13 juni 2016

Trap geplaatst en behandeld met loogbeits van Esatto

 
 
   

Op veler verzoek nu eindelijk wat foto's van onze trap.
Ik heb er al het één en ander over geschreven in de blogpost: onze trap in de maak.
Enkele weken geleden was het dan eindelijk zover. Vol spanning zagen we de bus aankomen met onze trap erin. We hebben zoveel keuzes moeten maken voor de trap, dat we wel heel benieuwd waren hoe het totaalplaatje eruit zou zien. 
 

 
 
 
 
 
 
De trap moest door 6 man sterk getild worden, een loodzware klus. Wat heb ik de mannen moeilijk zien kijken. En ik maar foto's maken (deze met mobiel)! Ik voelde mij bijna schuldig ( hihihi ).
 
Na het plaatsen van de trap stond mij een flinke klus te wachten. De hele trap wilde ik, net als de vensterbanken (zie blogpost: werken met loogbeits van Esatto) ook behandelen met deze loogbeits.
 
Tjonge, ik heb peenstjes gezweet!
Omdat je nat op nat moet werken en tussendoor dus niet kunt stoppen, moest ik de trap van boven naar benenden achter elkaar behandelen.
Dat was flink doorwerken en mijzelf soms ook in de onmogelijkste houdingen manoeuvreren.
Want ook de onderkant van de trap heb ik behandeld, omdat deze volledig in het zicht blijft.
Ik lag soms op mijn buik, rug of gekronkeld om de onderste traptree aan de onderkant te kunnen behandelen.
Je wil niet weten hoe ik er soms uitzag. Tijdens het werken met de sealer had ik een paar dagen daarna nog gratis gel in mijn haar!
 
 

 
We wilden graag een stoere, robuuste en rustieke trap.
We hebben er daarom voor gekozen om de trappaal en de traptreden extra dik te laten maken voor het robuuste effect. En ook het hout nog te laten bewerken met een trekmes.
Het rustieke eikenhout, bewerkt met de loogbeits kasteeleik van Esatto, geeft het rustieke karakter aan de trap.
En de dikke smeedijzeren vierkante spijlen geven de trap nog een extra stoer tintje.
 
Bij de ballustrade hebben we niet voor een paal gekozen, maar voor een wrongstuk. Dat is de bocht in de leuning die je ziet op de rechter foto hierboven. Dit vonden wij een extra dimentie geven aan de trap.
 
 
 
 
De trap is helemaal geworden zoals we gehoopt hadden.
En ik ben blij dat ik de gok heb durven wagen om de trap ook met loogbeits te behandelen.
Ik vind hem prachtig geworden zo!
Deze klus is geklaard en kan afgevinkt worden op onze lijst.
En zoals jullie op de foto's kunnen zien, zijn alle wanden nog wit gestuct. Dus één keer raden welke klus er nog meer op onze to do lijst staat! 
 
 
Een fijne week gewenst!
 
Lieve groet, Hilgonda
 
 

woensdag 18 mei 2016

Werken met loogbeits van Esatto

 


RUST en EENHEID.
 Twee woorden die ik tijdens de bouw van ons huis steeds voor ogen had.
Zowel aan de binnenkant als aan de buitenkant van onze woning.
Zo wilde ik graag dat de eiken trap mooi zou overlopen in de eikenvloer op de eerste verdieping, zodat het een eenheid vormt en we niet met verschillende soorten hout of kleuren hoeven te werken.
Nou kon ik dat wel mooi bedenken, maar hoe kreeg ik dat voor elkaar als de vloeren niet bij hetzelfde bedrijf werden gemaakt als de trap en de vensterbanken?
 
Daarom hebben we er voor gekozen om de trap, vloeren en vensterbanken allemaal in onbehandeld rustiek eiken te laten plaatsen, zodat ik ze daarna allemaal hetzelfde kan behandelen.
 
Graag wilde ik een licht vergrijsde, rustiek eiken vloer. Via verschillende blogs en op Instagram had ik al diverse malen over de loogbeitsen van Esatto gehoord, dus een ritje ( nou ja, zeg maar behoorlijke rit ) naar Esatto by Ravensbergen in Rijnsburg werd al snel gemaakt.
 
We werden hartelijk verwelkomd door de huishond en niet minder door het vriendelijke personeel, die alle tijd voor ons namen en alle vragen beantwoorden.
Ik had al een stuk eikenhout van onze trap en van onze vloer meegenomen, waarop zij 3 door ons al uitgekozen loogbeitsen gingen uitproberen.
Met 3 verschillende proefpotjes reden we een tijd later weer richting huis, nadat we natuurlijk wel deze mooie interieurzaak nog bewonderd hadden.
 
Toen begon het uitproberen!!
Gelukkig had ik heel wat afvalstukken van onze trap en vloer bij beide zaken opgehaald, want wat heb ik veel uitgeprobeerd!
Het hout van te voren nat maken en niet nat maken, onverdund gebruiken en verdunnen met 10% , 25% of 50% water, de loogbeits aanbrengen met een kwast en een doek, wel en geen sealer.  En dat alles bij alle 3 de loogbeitsen.
 
Tijdens het uitproberen stuitte ik op steeds meer vragen, dus maakte ik nogmaals een rit naar Rijnsburg.
 Ook nu weer namen ze alle tijd om al mijn vragen te beantwoorden.
 Ik wilde er echt zeker van zijn dat dit was wat ik wilde en dat ik het op de juiste manier toepaste. Want de trap, vloer en vensterbanken waren behoorlijke kostenposten, die ik door verkeerde toepassing misschien ook helemaal kon verknallen.
 
Na dit tweede bezoek was het mij allemaal duidelijk en ging ik met 10 liter loogbeits, 5 liter sealer en een mooie toef die ik van hen kreeg, naar huis.


 
 
Ik kon al snel aan de gang, want het hout voor de vensterbanken werd de week erna geleverd.
We hebben de vensterbanken precies hetzelfde laten maken als de traptreden. 4,3 cm dik en ook met een trekmes laten behandelen, om zo weer eenheid en rust te creëren.
 
 
 

En toen kreeg ik de kriebels in de buik, want nu moest het toch echt gebeuren!
Ik vond het DOODENG!!!
Ik moest nu grotere oppervlaktes behandelen, maar het ging gelijk goed. Het is heel makkelijk in te wrijven met een doek en trekt gelijk in.
 
 



De linker vensterbanken op bovenstaande foto zijn behandeld met loogbeits, de rechter vensterbanken nog niet.
 
 

 
De vensterbanken met oren liet ik na behandeling op deze manier drogen.
 
 
En het resultaat?
 Het is precies geworden zoals ik voor ogen had: mooie licht vergrijsde vensterbanken.
 
 
 
 
 Ik heb alles 1 keer behandeld met onverdunde loogbeits kasteeleik en daarna 2 keer behandeld met de bijbehorende sealer. Na behandeling met de sealer zie je niet dat er een sealer op zit. Het hout blijft zijn matte uitstraling behouden.
Het wordt echter wel een tintje donkerder. Maar naast dat het waterafstotend is, zorgt het er ook voor dat het eikenhout in de loop van de jaren toch niet vergeeld.
 Zonder sealer er op, trekt de loogbeits er in de loop van de tijd iets uit, waardoor het eikenhout toch weer kan vergelen. Dat gaf voor mij de doorslag om er wel een sealer op te doen.

Ik ben blij dat ik deze gok heb genomen en ga fluitend de trap en vloeren doen.
Maar wel met dank aan de medewerkers van Esatto, voor hun duidelijke en uitvoerig uitleg!

Lieve groet, Hilgonda
 
 

woensdag 13 april 2016

Onze trap in de maak

 
 
Hoe willen jullie de trap?
Een simpele vraag, maar één met heel veel opties!
Wat voor soort hout, hoe dik moet de trede, wil je de trap verdreven of niet, wel of geen leuning, wat voor soort leuning, wat voor soort spijlen, hoe wil je de trappaal, met of zonder tierlantijnen, dichte of open trap, hoe wil je de balustrade?
Zomaar enkele vragen die ook nog vele, vele opties hebben.
 
Voor ons stond vast dat we een robuuste, stoere en rustieke trap wilden.
Dus de keuze voor rustiek eiken, was al snel gemaakt.
Gelukkig werkte onze trappenman vaker met dit rustieke hout.
Want over het algemeen wordt er gekozen voor een meer standaard trap van vurenhout of een eiken trap waarin geen noest mag voorkomen.
Hij vroeg wel verschillende malen of we het wel zeker wisten, want sommige noesten met hun karakteristieke openingen, konden best groot zijn.
 
 
Ja, we wisten het zeker!
Want juist dat geeft karakter en een doorleefde uitstraling aan het hout.
 
Heel graag wilde ik een kijkje nemen terwijl onze trap werd gemaakt. En vorige week was het zover.
Ik ging op weg naar trappenmakerij Lokhorst. Een bedrijf gespecialiseerd in het maken van houten trappen die op maat worden vervaardigd.
Toen ik 's ochtends aankwam, waren de losse onderdelen al gezaagd.
 
 
De traptreden wilden we zo dik mogelijk. Dat kon tot maximaal 4,3cm dik. En om het nog een robuustere uitstraling te geven, hebben we er voor gekozen om elke trede, en ook de rest van de trap, te laten bewerken met een trekmes.
 
 
Wat een handwerk gaat daar in zitten!
De trappenman gaf aan dat dit wel heel erg tegen zijn gevoel indruiste.
In plaats van netjes te werken, moest hij nu slordig werken, door er ongelijke stukken vanaf te halen met zijn trekmes.
 
Maar het geeft precies die uitstraling die we voor ogen hadden.
 
's-Middags ben ik nogmaals terug gegaan om foto's te maken toen de trap bijna in elkaar was gezet.
Je ziet dat ze dit werk met veel liefde doen en oog hebben voor elk detail.
 Echt vakmanschap!
 
 
Elk schroefgat aan de onderkant van de trap werd weer opgevuld met hout en daarna netjes afgewerkt, omdat de onderkant van onze trap in het zicht blijft.
 
 
Omdat de trappenman wel merkte dat ik enthousiast was en het erg leuk vond om dit proces te zien, stuurde hij deze foto nog door. Hier worden de gaten voor de spijlen in het hout geboord.
Hoe leuk en aardig!
 
Ik ben heel benieuwd hoe het totaalplaatje er straks uitziet als de trap geplaatst is.
 
Lieve groet, Hilgonda
 
 


maandag 4 april 2016

Beetje bij beetje..........




.........komen de laatste puntjes op de 'i'.
Er moet nog wel het één en ander gebeuren, maar er kan steeds meer afgestreept worden. Het blijft iedere keer weer spannend of datgene wat je uitgezocht hebt, ook daadwerkelijk uitpakt zoals je in gedachten had.
 
Een ding waar we al snel uit waren, was de voordeur.
Toen we voor onze gevelstenen op pad gingen, zagen we hem al staan en waren er opslag verliefd op!
Dat moest hem worden. En inmiddels is hij geplaatst.
En blij met het resultaat? JAZEKER!


 
 
En nu de deuromlijsting er ook omheen zit ( op de hardstenen neuten na ), is het een mooie entree geworden.
 
Ook de ramen werden geplaatst.
Wat lijkt je huis alweer anders met ramen en een voordeur erin.
 

 
 

Alle keuzes die betrekking hebben op de aannemer, zijn gemaakt.
We zijn nu bezig met het ontwerp van onze inloopkast. En wat is Pinterest dan ideaal om ideeën op te doen.
 Inmiddels is het bij velen van jullie al bekend dat ik deze ideeën plaats op Instagram. Dit is mijn persoonlijke moodboard geworden, die ik altijd bij mij heb en al heel vaak heb gebruikt. Echt superhandig!  
 
Ik wil jullie ook nog even voorstellen aan onze fazant, die spontaan bij ons is komen wonen op de kavel.
Al langere tijd verblijft hij bij ons, maar hij wordt steeds vrijer, zodat ik hem vanochtend op de gevoelige plaat kon vastleggen.
 

 
 
 
 

Gelukkig is het jachtseizoen voorbij en is de kust veilig voor meneer fazant.
Zolang hij maar op onze kavel blijft, is er niks aan de hand. Maar we hebben begrepen dat de jagers in het jachtseizoen buiten onze kavel mogen jagen op dit prachtige dier.
 
Alleen hopen wij dat hij nog zo lang mogelijk bij ons blijft.
 
 
Lieve groet, Hilgonda





woensdag 16 maart 2016

Mijn eerste workshop gegeven!


Nadat ik de vakopleiding voor bloemstylist had gevolgd, begon het toch steeds meer te kriebelen om hiermee iets voor mijzelf te beginnen.
Terwijl ik de vervolgvakopleiding ging doen, kochten we ons stuk grond om daarop een huis te bouwen. En daarmee kon gelijk mijn idee vorm krijgen.
We ontwierpen een huis met daaraan vast een grote garage, die ingericht wordt om workshops te gaan geven.

De vloerverwarming ligt er in, de toiletruimte is gemaakt en de betonvloer is afgelopen week gestort.
We hebben de vloer laten vlinderen, zodat het een mooie gladde vloer is geworden, die makkelijk schoon te vegen is. Een idee die ik opdeed bij Ann van De Beukenhof  www.debeukenhof-antiekeninterieur.nl. Een adres dat het bezoeken zeker waard is.
De inrichting van haar huis is tegelijk haar winkel, in de Frans Vlaamse stijl. Stoer, sober maar ook chic.

Ook al is de vloer nog niet droog, ik vind het nu al een mooie stoere vloer, waarbij knoeien en vlekken niet erg is, want hij is al vlekkerig van zichzelf.
Ik ben dan ook wel gek op beton. Het heeft zo'n mooie stoere, robuuste en sobere uitstraling. Het is straks dan ook op meerdere plekken in ons huis terug te vinden.



Omdat de garage nog niet af is, kan ik daar nog geen workshops geven. Deze zullen in het najaar van start gaan.
Toch werd ik een aantal weken geleden gevraagd om een workshop op locatie te geven voor een groep van 8 dames.
Wat ontzettend leuk, mijn eerste opdracht! Ik had er enorm veel zin in, maar vond het tegelijkertijd ook best wel spannend!

De wens was een paasstuk. En nadat bij ons de appel- en perenbomen gesnoeid waren, was het voor mij niet meer moeilijk wat het stuk voor de workshop ging worden. Deze paaskrans!




En afgelopen zaterdag was het zover. We hadden die middag heerlijk weer. Het zonnetje scheen zo lekker naar binnen, dat we met de deuren open hebben gewerkt in de ruimte bij de opdrachtgever.



De sfeer was gezellig en de middag vloog voorbij.
En aan het einde van de middag ging iedereen met een prachtig stuk naar huis.


Bedankt dames voor deze opdracht en jullie enthousiasme en gezelligheid. Ik heb er van genoten en zie uit naar de volgende keer, maar dan in mijn eigen ruimte!

Inmiddels ben ik ook gevraagd om in april 1 of 2 workshops op locatie te geven. En ik heb nog veel meer leuke ideeën om naast de workshops te gaan doen. Maar daarover in de toekomst meer.

Lieve groet, Hilgonda





maandag 29 februari 2016

We gooien er met de pet...........door!


Al langere tijd verheugden wij ons op de komst van de Hoogstambrigade uit onze omgeving. De Hoogstambrigade is een grote vrijwilligersgroep die actief is met het beheer en onderhoud van hoogstamfruitbomen in onze gemeente. Ze beheren en onderhouden oude, maar ook jonge bomen bij particulieren die hulp nodig hebben. Ze helpen je en leren je hoe je fruitbomen moet snoeien en onderhouden.

Afgelopen zaterdag was het zover.....



Omdat we een behoorlijk grote boomgaard hebben en er ook nog verschillende fruitbomen her en der verspreid over de kavel staan, was er door de vereniging besloten om een zaterdag te kiezen waarop zoveel mogelijk vrijwilligers zouden kunnen helpen.
Bijna de gehele vereniging kwam en welgeteld waren dat 16 mannen en vrouwen, gewapend met snoeischaren en ladders.


De boomgaard was verwaarloosd en had al vele jaren geen snoeischaar meer gezien. De takken waren over en door elkaar heen gegroeid. Dit betekent dat alles te dicht op elkaar groeide, waardoor je kleiner fruit zou krijgen. Ook kan het dan tussen de bladeren minder goed 'luchten', wat meer kans geeft op schimmels en ziektes in het fruit of de boom.
De eerste les die we meekregen was dan ook, dat je een pet door de boom moet kunnen gooien.


Met beleid en in onderling overleg werd er gesnoeid. Vaak snoeide iemand hoog in de boom, waarbij er ook iemand op de grond het overzicht hield en aangaf welke tak er nog meer af moest. Twijfelde men, dan vroeg men een collega om advies, om zo weloverwogen te snoeien.



Wat troffen we het met het prachtige, droge weer. Het was wel fris, maar met het zonnetje erbij was het heerlijk werken. Op een beschutte plek was het prima vertoeven tijdens de koffie- en lunchpauze.
Omdat bijna alle leden van de vereniging aanwezig waren, werd er zelfs nog even vergaderd onder de koffiepauze.


We kijken terug op een hele leerzame en gezellige dag.
Wat fijn dat er vrijwilligers zijn die je zo op weg willen helpen.
Iedereen hartelijk bedankt voor de hulp en uitleg!

Lieve groet, Hilgonda