donderdag 30 april 2015

Onderduikboerderij De Zumpel Bennekom, een laatste saluut





Toen we in februari op de kavel bezig waren, kwamen familieleden van de vorige eigenaar vragen of ze met een drone nog 1 keer de oude boerderij met schuren mochten filmen, met het oog op het oorlogsverleden van de boerderij.
Inmiddels is dit filmpje op YouTube gezet.
Omdat de gedenkdagen 4 en 5 mei weer dichterbij komen, vind ik het wel mooi om dit met jullie te delen.

Een Joods gezin mocht in de jaren 1943 tot en met 1945 onderduiken in deze boerderij. Een luik in de vloer van de woonkamer, dat toegang gaf tot de schuilplaats om de familie te verbergen, bevond zich nog in de boerderij. Slechts éénmaal is hiervan gebruik gemaakt.



Vorige week vertelde iemand ons dat er zich een luchtgat bevindt in de vloer van 'de deel' om de onderduikers ,mocht het nodig zijn, voor langere tijd te voorzien van zuurstof.



Het luik van de schuilplaats hebben wij uit de boerderij gehaald, om deze te bewaren.
Deze plek en de oude boerderij begint voor ons op deze manier steeds meer te leven en te betekenen nu we meer achtergrondinformatie krijgen en zelf ook alle oude details uit de boerderij halen om straks mee te kunnen decoreren.

En wat leuk ook om de naam van de boerderij te weten:'De Zumpel'. Tijdens regenachtige perioden kan de grond hier erg drassig, soppig zijn. Daar is de naam naar alle waarschijnlijkheid aan ontleend.

Het is een boerderij met een verleden waar we van zijn gaan houden en die steeds meer betekenis voor ons krijgt, maar die nu toch echt bijna gesloopt gaat worden.
Inmiddels zijn ze nu al 3 dagen bezig met asbestsanering, maar daarover in mijn volgende post meer.

Al vast een fijn weekend gewenst.

Lieve groet, Hilgonda



vrijdag 17 april 2015

Dakpannen


Wij leven hier de laatste tijd van project naar project. Eerst een zoektocht naar een kavel, dan tijdelijke huisvesting regelen met alles wat daar bij kwam kijken en daarna de verhuizing.
Nu komt de sloop van de oude boerderij steeds dichterbij. Maar daarvoor moest er nog veel gebeuren.
De oude boerderij bevat nog vele leuke en oude details van binnen en van buiten, die ik toch wel graag wilde veiligstellen voor er gesloopt zou worden. Maar daarover een volgende keer meer.

Ook bevatten de oude boerderij, de deel, het bakkershuisje en sommige oude schuren nog oud Hollandse dakpannen.
Na veel googelen en bellen kwam ik uit bij Frank Pouwer, een bedrijf in Historische bouwmaterialen, die de oud Hollandse dakpannen graag wilde overnemen voor een leuk prijsje per dakpan.







Verschillende zaterdagen en vrije uurtjes zaten wij met geweldige hulp van 3 andere sterke mannen, kinderen en buurtkinderen op het dak, sjouwden dakpannen, stapelden ze in de kisten en gingen op zoek naar her en der verspreid liggende dakpannen.
Wat een leuk karwei om dit eens te mogen doen.
Maar na 5041 dakpannen in 13 kisten te hebben geladen, dachten wij daar op het eind toch lichtelijk iets anders over. En niet alleen wij, maar ook onze ruggen, armen, handen en ellenbogen. We hadden geen RSI-arm ontwikkeld, maar een dakpannenarm. We konden onze hand of arm op een gegeven moment bijna niet meer gebruiken: zo hadden wij ze belast. Inmiddels is het weer hersteld hoor!

Omdat het nog zo'n wildernis is op de kavel, zijn er nog grote stukken waar je echt niet kan komen. Maar soms loop je ergens heen, ga je snoeien en vind je verborgen 'schatten'. Zo waren de kinderen en buurtkinderen aan de achterkant van de kavel een boomhut aan het bouwen. Enthousiast als ze zijn, ga je dan natuurlijk even kijken. En wat is het dan heerlijk om je kinderen zo te zien genieten in de natuur.

En iedere dag wordt er weer een stukje bijgebouwd.
Mooie oude herinneringen komen dan naar boven uit de tijd dat ik in bomen klom en hutten bouwde. Wat is het dan een voorrecht om dit ook aan je kinderen te kunnen geven, omdat je zelf daar ook zo van genoten hebt als kind.

Maar wat zagen wij daar dicht bij de boomhut onder struiken liggen?


Binnen een fundering van een oude schuur die daar blijkbaar ooit heeft gestaan, lagen allemaal tegen elkaar aan gestapelde dakpannen helemaal in het zand begraven. Een verborgen 'schat' van 150 dakpannen. Nog net op tijd gevonden voor alles werd opgehaald.

Ook dit project afgerond. En weer op naar de volgende.....

Een fijn weekend gewenst.


Lieve groet, Hilgonda