Begonnen met de bouw

Met dit bord aan de weg geplaatst, kunnen we er niet meer omheen. De bouw is begonnen!!

Nadat de gemeente de piketpaaltjes had uitgezet en de aannemer met lint gemarkeerd had wat uitgegraven moest worden, werd nu goed duidelijk waar ons huis precies zal komen te staan.
Het uitgraven kon nu beginnen.

Er was ons al verteld dat de oude boerderij een eigen waterbron had. We wisten echter niet precies waar deze zich bevond.
Tijdens het uitgraven werd deze gelukkig gevonden.

Een test bevestigde dat hij ongeveer 55 meter diep zat en nog krachtig genoeg was. Reden voor ons om deze te willen behouden om zo een eigen watervoorziening te hebben.
De buis werd verlengd, zodat hij nu in onze toekomstige garage uitkomt.

Het is erg leuk om elke dag stap voor stap de bouw van ons huis te volgen. We zijn nog steeds erg blij dat we tijdelijk in caravans op ons eigen perceel zijn gaan wonen, om zo alles goed te kunnen volgen.

Vandaag werd beton gestort voor de fundering. De belangrijkste basis van het huis!

Ook onze twee katers, Spike en Shadow, hebben het hier prima naar hun zin.

Onze katers zijn altijd binnen gebleven, maar sinds 2 maanden zijn ze nu ook naar buiten en beginnen ze zich al als echte jagers te gedragen.

Elke dag worden er verschillende muizen en vogels gevangen. Als de kinderen dit zien, proberen ze de muis of vogel te bevrijden en weer in de struiken vrij te laten.
Echter, Spike heeft dat nu door en glipt tegenwoordig gelijk met zijn buit onder de caravan. En tegen de tijd dat wij plat op de buik liggen om te kijken wat hij met zijn buit doet, zien we alleen nog maar een staartje van de muis uit zijn bek steken, die daarna ook naar binnen verdwijnt. Brrrrrr.......

's Avonds en in het weekend zijn we de achtergebleven stenen aan het rapen die, overal verspreid nog op de bouwplaats liggen en proberen we iedere keer wat hout weg te stoken van de mega-grote houtstapel. De eventuele mooie balken en blokken hout bewaren we voor de open haard of om nog in het huis te gebruiken. Echter, in het meeste hout zit olm en daar gaat nu toch echt de fik in.
Dit mag in deze oude, half-doorgesneden gastank.

Ook het gras en onkruid beginnen weelderig te groeien in de boomgaard. Geef je man een bosmaaier en je ziet hem voorlopig niet meer terug: zo leuk vindt hij het ( haha ).

En door alle drukte zou je bijna vergeten dat ook kleine kinderen groot worden.
Afgelopen week had onze oudste dochter Elise, van 17, haar VWO-gala. De aller rechtse op de foto is onze dochter.
En dan is ze toch echt geen meisje meer!

Nog een fijne week gewenst.

Lieve groet, Hilgonda